Haber Kaynağı: Haber Hürriyeti
Tarih: 10 Ekim 2016
Bu köyden ayrılırken içim rahat, gönlüm ferahtı. Kaygım yoktu. Çünkü biz onlara ATATÜRK değerlerine, kütüphanelerine harika öğretmenlere ve değerli ailelerine teslim ediyorduk.
Geçtiğimiz Pazar, Yelki Köyü’ne yaptığımız ziyaret benim için de muhteşem bir deneyimdi.
Yine değişmeyen tek şey ise; çocukların masum, meraklı bakışları ile tek tek hepsinin kendilerine özgün bir dünya olduğu gerçeğiydi.
Güzelbahçe, Yelki Köyü’nde ki söyleşi ortamımızda beni en çok etkileyen okulun başarılı öğretmenlerin ışığında büyüyen bu küçük öğrencilerimizin İstiklal Marşımızın 10 kıtasını eksiksiz okumalarıydı. Çok gurur duyduk, gözlerimiz doldu güzel çocuklarımızın coşkulu okumalarından.
Yine söyleşi sonrası velilerin çocuklarının daha iyi yetişmesi konusunda beni soru yağmuruna tutmaları ayrı bir değerdi. Çocuklarının sadece okulda ki eğitimi değil aynı zamanda toplum içinde ki davranışlarından da kendilerini sorumlu tutmaları oldukça etkileyici idi.
Bilinçli olmak, farkındalıkla çocuk büyütmek ne demek?…. epey sordular.
Onlar bizlerden daha çok duyarlılık taşıyorlardı. Yanlış bir şey öğretmekten korkuyorlardı.
Bunu hissediyor olmak bile aslında çocuklarını doğru yönlendirme konusunda doğru bir yöne onları hazırlıyordu. Çünkü bu onları öğrenme ve hayata geçirme isteğine açık kılıyordu.
Kocaman kitaplığıyla, öğretmenleriyle ve aileleriyle bu okul öğrencileri şanslıydı.
İhtiyaç duyduklarında desteğimizi onlara hazır olduğumuzu belirterek yalnız olmadıklarını da hissettiklerini düşünüyorum.
Her daim belirtmek isterim ki İSTEMEK, öğrenmenin ilk basamağı. Sonrası DEĞİŞİM ve sonuç DÖNÜŞMEKTİR.
Bu dünyaya İZ bırakmaya gelen her bireyin yaratıcılığı, farklılığı ancak desteklenmiş eğitmenler ve aileler tarafından olmaktadır. Toplum içinde şekillenerek büyüyen çocuklarımızı tek tip büyütmek yerine kendilerine ÖZGÜN KİŞİLİKLERİ ile kabul etmek, onay vermek ve değer görmelerini sağlamak gerekir. Bu bilinçle büyüyen birey gördüğü değer ile bir organizma olmaktan çıkıp varlığının değerini de başkalarına da değer katarak büyüyecektir.
Hepimiz birbirimize bir zincir ile bağlıysak, EL ELE büyürken birbirimizi de dönüştürerek yol alacağımız gerçektir.
Bu köyden ayrılırken içim rahat, gönlüm ferahtı. Kaygım yoktu. Çünkü biz onlara ATATÜRK değerlerine, kütüphanelerine harika öğretmenlere ve değerli ailelerine teslim ediyorduk.
Biliyorduk ki bu çocuklarımızda bizden önde her daim IŞIĞA koşacaklardı.
Güneşin çocuklarının daim olsun yolculukları, kendilerine koşarken….