Niçin ilişki yaşarız?
İçinde yaşadığımız halde ne ve neden olduğunu kendimize sormayı unuttuğumuz sorulardandır ilişkiye dair olan sorular.
Yaşadığımız sorunları irdelerken derinlemesine içselleştiremediğimiz anlamlarını, yaşadığımız çatışmalar üzerinden çözmek zaman alır, çözümsüz bırakıldığında istenmeyen sonuçlara vardırır.
O zaman biz soralım, cevaplamaya çalışalım.
İlişki nedir?
İki şey arasında karşılıklı oluşan bağ, bağlantı, temas, münasebetlere ilişki diyoruz.
Hepimizin bildiği gibi ruhsal, zihinsel, bedensel büyüyoruz. Ruhsal büyümemiz için konuşmaya, değer, ilgi görmeye, onaylanmaya, kendi düşünsel süreçlerimizin aşamalarını bilmeye, eleştirilip daha iyisini bulmaya doğru ilerlerken, hep hayatımızda birilerinin varlığına ihtiyaç duyarız.Büyüyene kadar ailemiz, öğrenim hayatımızdaki arkadaşlarımız, öğretmenlerimiz hep kendimizi sınadığımız ortamlardır. Bununla birlikte koşulsuz hep arkamızda duran ailemizden ayrılıp kendi hayatımızı kurmak istediğimizde ise tüm öğrendiklerimizi deneyimlediğimiz ortama gireriz.
Bu ortam bizi tolere edebilen ailemiz yerine, verdikçe, aldıkça, paylaştıkça dengeleri oturttukça kendimizi öğrendiğimiz özel ilişkiler sürecidir. Özel ilişkilerde değişken yapı diğer ilişkilerimize göre daha dinamiktir. Kendimizi geri bildirimlerle en çabuk görüp düzeltmeye çalıştığımız alanlardır.
Ruhumuz en çok ilişkilerde esner, gelişir, derinleşir. Ruhun gelişebilmesi ilişkisiz olmaz. Ruhun gıdası konuşmak, iletişim, karşılıklı diyalog, konuşabileceği insanlar ile geçirdiği zaman süreçleridir. Arkadaşlıklarımızı, ilişkilerimizi kendi gelişimlerimizi rahatlıkla yapabildiğimiz ortamlardan seçer, gerçekleştiririz. Bu yaşam yolculuğunda zıtlarımızla, benzerlerimizle bir sürü ilişkiler kurar, yaşar, bırakırız. Bir ilişkinin varlığına her zaman ihtiyaç duyarız. Sevilmeye, onaylanmaya, beğenilmeye duyduğumuz ihtiyaç bizi bunları alabilmek için daha fazla duygu aktarmaya, sevgi ve emek vermeye itse de bunlar bizi ilişkiye bağlamıyor. Bağlanmak istediğimiz şey karşılıklı olarak yaşadığımız ilişkide kendiliğinden gelişen, içten ve samimi olarak yapılan davranışların her iki kişiyi beslemesiyle olmalıdır. İlişki her iki kişiyi beslemelidir. Kişiler ilişkiyi değil.
Bir ilişkinin kadın-erkek ilişkisi olması için bu iki cinsin birbirlerine ne hissettiği önemlidir. Bağ oluşarak kurulan ilişki tek taraflı olduğunda platonik duygular söz konusu olsa bile ilişki değildir. Karşı cins ilişkisinin duygularla, hislerle oluşması gerekmektedir.”
Niçin ilişki yaşarız?
İlişki yaşamak için bir sürü nedenlerimiz vardır. Sevilmek, değer görmek, değerli hissetmek, onaylanmak, kendimiz olduğumuz için sevilmek, talep edilmek, yalnızlığımızı paylaşmak gibi çoğaltabiliriz. Çünkü güven duyduğumuz kişiye açılarak, bağlanarak, severek çekinmeden tüm zayıflıklarımızla kendimizi ortaya koyabilirsek yalnızlığımız gider ve yalnız olmadığımızı hissederiz.
Korkularımızı, yargılarımızı olduğumuz gibi anlattığımızda anlaşıldığımız, suçlanmadığımız ilişkiler bizim yalnızlığımızı alır.
İki kişi sadece bedensel değil, ruhsal olarak, yalın ve çıplak karşılıklı birbirlerine şeffaf olurlar. Bunu her birey ister. Severken ve sevilirken güven duyacağı ilişkilerde hesapsız, rahat ilişki içinde olduklarında kendilerini yargılanma korkusu olmadan ifade etmeyi başarırlar. İfade eden, anlaşılan bireyler kişisel gelişim ve olgunlaşma yolunda rahatlıkla yol alırlar. Zira ilişkiler bizim geçmişimizi de gözden geçirmemize neden olurlar. Hatalarımızı, eksikliklerimizi anlar neleri tamamlamamız gerektiğine karar verir ruhsal, düşünsel gelişimimizi giderme gereksinimi duyarız.
Burada önemli olan duygularımızı kendimize saklamadan iletişim kurabilmektir. Gitmesinden korkarsak veya onu hayatımıza almak için her şeyimizi onun duymak istediği şekilde kurgularsak bize ait olmayan bir ilişki içinde yaşarız. Oysa paylaşmak için bir ilişki yaşıyorsak en başından itibaren beklentilerimizi, olumsuzlukları açık konuşmayı seçmek gerekir.
Bunları söylediğimiz de karşımızdakinin aldığı tavrı görürüz. Bizi anlıyor, duyuyor, hissediyorsa ona daha çok bağlanırız ve ilişkimiz derinleşir. Tam tersi oluyorsa ilişki tam ilerlemeden soğur, uzaklaşırız. İlişki frekansından düşeriz ya da karşımızdakini frekansımızdan atarız. Seviliyor olmak ruhsal olarak bizi besler.
Duygusal yakınlık bireyi emniyette hissettirir.
Bu yüzden ilişkiler hep gereklidir bizlere…
Özellikle ilişkilere dair daha çok bilgi aktarmaya çalışacağım.
Günlük hayat zorlukları, iş yaşamı, gündem, siyaset yoğun…
Sizi bu alanlardan alıp dikkatinizi özel yaşamınıza çekmekte ki gayem, dışarısı zor olsa dahi evde, ilişkilerinizi bilinçli hissetmek, anlamak, gerekirse durumu yönetmek ve çözümlerinizle huzur bulmanız için olacaktır.
Sevgiyle
Bilge Öztoplu
Profesyonel Koç, NLP Practitioner